Naša zemlja jedna je od retkih bogatih zemalja talentovanim glumcima i glumicama. Nove generacije koje se pronalaze u svetu glume takođe su dokaz da su i mladi ljudi i te kako talentovani za ovu vrstu umetnosti. Ipak ona ,,stara garda“ koja je ispratila odrastanje mnogih iskusnijih generacija, i dan danas deo je razvoja nekih novih klinaca.
Mnogi značajni glumci i glumice srpske kinematografije postali su prepoznatljivi još u svojim prvim, manjim ulogama. Upravo su te uloge bile ključne za određivanje puta koji ih je vodio u istoriju glumišta. Nažalost, u proteklih par godina napustilo nas je dosta glumaca i glumica, ipak ono što će ih zauvek činiti živima jesu uloge, one glumačke kroz koje će živeti večno, kao i one uloge koje su oni imali u društvu, kada nisu bili glumci već samo ljudi.
Radmila Savićević jedna je od legendarnih jugoslovenskih i srpskih glumica. Ona je još za života postala je bard srpske kinematografije. Danas kada više nije među živima ostaju njene uloge koje nas iznova podsećaju na njenu glumačku veličinu. Rođena je u Kruševcu 1926. godine kao Radmila Milenković. Dane svoje rane mladosti provodila je u Kruševačkom pozorištu čiji je bila član. 1956. godine postala je stalni član pozorišta u Nišu. Bila je prepoznatljiva po ulogama u Molijerovim komadima u ulozi Ane, kao i ulozi Sarke u Nušićevom delu Ožalošćena porodica.
Što se tiče filmskih uloga, jedna od prvih bila je u filmu Tri priče o Džefu Pitersu. Jedna od njenih zapaženijih sporednih uloga bila je uloga razrednog starešine u filmu Višnja na Tašmajdanu. Iako je dugo smatrala da filmske uloge nisu njen put, to je demantovala uloga u filmu Žuta. Veoma zapažena uloga u ovom ostvarenju nagrađivana je nekim od najprestižnijih glumačkih priznanja. Jedna od nagrada bila je i Zlatna arena za glumicu godine na filmskom festivalu u Puli. Ništa manje nisu bile zapažene njene uloge u serijama. Jedna od uloga koja je Radmilu Savićević podigla na sam vrh njene dotadašnje karijere , bila je uloga Violete u popularnoj seriji Kamiondžije. Deceniju kasnije, ulogom Ristane u seriji Srećni ljudi dodatno je učinila da je se generacije iznova sećaju vraćajući se na sve njene role koje su je učinile glumačkom divom.
Milena Dravić je takođe diva jugoslovenskog i srpskog glumišta. Rođena 1940. godine u Beogradu, od malena se bavila nekom vrstom umetnosti. Svoj talenat za glumu počela je da razotkriva sasvim slučajno, u Sarajevu, gde je dobila svoju prvu ulogu u filmu Vrata ostaju otvorena. Nakon upisivanja Fakulteta dramskih umetnosti, dobila je i prvu značajnu nagradu za ulogu u filmu Prekobrojna. Ova nagrada potvrdila je Mileni da treba da nastavi putem glume iako se do tada često dvoumila da li je to ono parvo za nju. Ozbiljnije je koračala svetom glume i dobijala uloge u velikim filmskim otvarenjima. Neki od filmova sa početka njene karijere koji su se istakli kao talentovanu glumicu bila su ostvarenja sa ratnom tematikom, pre svih Kozara i Bitka na Neretvi.
Pored velikih filmskih ostvarenja, Milena je glumila u predstavama u Ateljeu 212, dok je za Narodno pozorište u Beogradu često isticala da je to njen prozor u svet. U Ateljeu 212 njena debitantska uloga bila je u predstavi Uloga moje porodice u svetskoj revoluciji.
Iako sama po sebi legenda srpskog i jugoslovenskog glumišta, njena ljubav sa glumcem Draganom Nikolićem takođe postaje legenda za sebe. Od njihovog upoznavanja pa sve do dana današnjeg, njihova ljubav jeste sinonim za ono što je pravo i iskreno. Njih dvoje su zajedno vodili šou program Obraz u obraz koji je za kratko veme postao veoma popularan. Pored najprestižnijih glumačkih nagrada, Milena Dravić je svojim radom i postojanjem mnogo doprinela društvu i razvoju umetosti. Jedna od nagrada koja to dokazuje je i Zlatna medalja za izuzetne zasluge u kulturnim dešavanjima.
TEKST: ANĐELA JANJIĆ
Anđela Janjić je diplomirani novinar na Filozofskom fakultetu u Nišu. Aktivno se bavi odbojkom, u slobodno vreme čita, piše i voli da vodi kvalitetne razgovore sa njoj dragim ljudima.
