Kada govorimo o tumačenju snova, pored velikana kakav je bio Sigmund Frojd, moramo pomenuti i jednog od najvećih umova tog doba, švajcarskog psihijatra Karla Gustava Junga. Jung i njegova Analitička psihologija verovatno jeste perspektiva koja je stavila najveći naglasak na tumačenje snova kao deo psihoterapijskog (naučnog) procesa.
BESKRAJNO I MOĆNO KAO ZVEZDA
Karl Gustav Jung dolazi do otkrića kolektivnog nesvesnog koje predstavlja osnovu njegovog učenja, baveći se analizom sopstvenih, ali i snova svojih pacijenata. Po njemu je san poruka koju naše nesvesno, beskrajno i moćno kao zvezde, šalje nama samima. Snovi otkrivaju mudrost nesvesnog, a razumevanjem i naučnim tumačenjem, čovek može da dođe do boljeg uvida u sebe i druge.
SNOVI KAO KONFLIKT
Svi snovi izražavaju najvažniji unutrašnji proces snevača, konflikt ili kompleks, kako kaže Jung. Ponekad, naizgled, iako mislimo da nema unutrašnje veze između bitnih snova, svi snovi će ukazivati na konflikt kog će snevač, kroz tumačenje i analizu sa terapeutom, postati svestan, a zatim ga i ukloniti.
TUMAČENJE POČETNIH SNOVA
Od velike važnosti jeste tumačenje početnih snova. Kada se bavimo početnim snovima, moguće je da se glavni konflikt prepozna na samom početku rada sa terapeutom. Snovi po Jungu jesu psihicki fenomeni – ogledalo centralnog konflikta klijenta. Svaki san, u nekom određenom trenutku našeg života, osvetljuje našu životnu situaciju, i to sve dok ozbiljno ne počnemo da se s njome suočavamo, tako dugo dok je ponovo ne doživimo ili je ne razrešimo.
Jung smatra da su jedni od najvažnijih snova upravo snovi koji se ponavljaju. Snovi koji se ponavljaju predstavljaju uglavnom jedan isti problem sa kojim se snevač suočava, ali koji se ispoljava iz drugačijih perspektiva. Serije snova ukazuju na mnogo složeniji problem.
RAD SA SNOVIMA
Pri radu sa snovima, Jung postavlja dve osnovne polazne tačke. Prvo, san treba da se obrađuje kao činjenica o kojoj se ne postavlja nikakva prethodna tvrdnja, osim da ima smisla. Drugo, san je specifičan izraz nesvesnog.
Jung je ovakav način rada predstavio putem metafore pozorišta. Uglavnom su snovi sačinjeni iz četiri faze, što je Junga podsetilo na dramu. Vođen ovakvom idejom, on kaže:
Moramo da otkrijemo glavne aktere sna, vreme u kojem se odigrava kao i mesto.
Moramo uočiti osnovnu promenu – plan koji sadrži neku novost.
Kulminacije – dešavaju se najkritičnije stvari, koje san dovode do zaključka.
U poslednjoj fazi dolazimo do raspleta.
Slike i ideje snova ne izviru samo iz prethodnog iskustva ili uspomena, već iskazuju način na koji psiha želi da izrazi nove misli i nove sadržaje koji su sasvim nepoznati svesti.
TEKST: ANDRIJA RADONJIĆ
Andrija Radonjić, student četvrte godine psihologije na Filozofskom fakultetu u Nišu i volonter u Psihološkom savetovalištu za studente SKC-a Niš. Uživa uz dobru knjigu, razgovor sa prijateljima i plivanje. Strastveni je navijač Crvene Zvezde. Želja mu je da kroz par godina karijere otvori svoje psihološko savetovalište.
