Digitalna tekstualnost je posredstvom novih instrumenata omogućila čitaocu da uspostavlja bilo koji intertekstualni odnos. Simbolička smrt autora i rađanje čitaoca neophodno je za završetak teksta. Ako je tehnologija štamparske mašine promenila medij prenosa književnosti iz usmenog u pisani oblik, onda i internet može omogućavati pesniku da pristupi čitaocu putem digitalne poezije. Pri tome, ovaj drugi može da upozna postavku pokreta i zvukova pesme izvan njenog pukog predstavljanja – u digitalnom okruženju.