Poreklom iz činovničke porodice, Vladeta Jerotić je rođen u avgustu 1924. godine u Beogradu. Kada je krenuo u školu, svojim nestašnim ponašanjem je jasno pokazivao da nije ljubitelj iste. Kasnije, dolazi do promene u njegovoj ličnosti. Mladi Jerotić više nije bio nemiran i živahan, nego je postao mudri mislilac i tvorac mnogih filozofskih ideja, a godinama kasnije postaće i član Matice srpske.
SVESTRANA LIČNOST
Ovaj akademik, koji je po struci bio lekar, neuropsihijatar i psihoterapeut, takođe se smatra i književnikom i filozofom. Još od malena, prvo u osnovnoj, a zatim i u srednjoj školi, Vladeta je pokazivao ljubav prema teologiji i istoriji. Te oblasti su dovele do izražavanja njegove patriotske ljubavi i ljubavi prema pravoslavlju. Ovakve ideje i verovanja je zastupao do kraja svog života.
KAKO JE SVE POČELO?
Gimnaziju je završio u trenutku kada je Drugi svetski rat bio na vrhuncu. Sav užas i strah koji je tih godina doživeo, ovekovečio je kasnije u svojoj autobiografiji. Nakon završetka škole, bio je građanski mobilisan. Počeo je da volontira kao bolničar na hirurgiji, gde je ostao sve do kraja rata 1945. godine. Iste godine je odlučio da svoje edukovanje nastavi u oblasti medicine. Stoga je upisao Medicinski fakultet u Beogradu. Može se reći da je tom izboru doprinelo i zdravstveno stanje njegovog prijatelja koji je bolovao od šizofrenije.
Nakon diplomiranja na Medicininskom fakultetu, odlučio se za specijalizaciju iz neuropsihijatrije, a zatim i iz psihoterapije, što je učinio školovanjem u inostranstvu. Tako je 1961. godine postao i psihoterapeut. Nakon boravka u inostranstvu, vratio se u Srbiju, gde se zaposlio kao asistent na Univerzitetskoj nervnoj klinici u glavnom gradu. Njegova sledeća pozicija u karijeri bila je na psihoterapeutskom odeljenju u bolnici Dr Dragiša Mišović, gde je ostao naredne dve decenije. Na toj poziciji je napredovao sve do načelnika tog istog odeljenja. Kao neuropsihijatar, bio je zainteresovan na koji način religija utiče na ljudsku psihu, koja se po njegovom mišljenju sastojala od tri paralelno aktivna i neprekidna sloja zasnovana na verovanjima.
NJEGOV DALJI NAPREDAK
Iako je stekao ogromno iskustvo sa pacijentima, odabrao je profesorski poziv na Teološkom fakultetu, na kojem počinje da predaje pastirsku psihologiju i medicinu od 1985. godine. Godinu dana ranije postao je član udruženja književnika Srbije, kao i redovni član Srpske akademije nauka i umetnosti. Takođe je bio član raznih društava i sekcija, poput lekarskog i psihoterapeutskog društva, Jungovog udruženja u Beogradu i mnogih drugih.
ZAŠTO JE VLADETA JEROTIĆ ZNAČAJAN?
Ovaj odlikovani književnik je dočekao duboku starost i preminuo 2018. godine, u 94. godini života u svom rodnom gradu, Beogradu. Iza sebe je ostavio opus velikog obima, sačinjenog od preko sedamdeset objavljenih knjiga, ali i stotinu naučnih radova. Uglavnom je objavljivao dela iz oblasti psihoanalize, psihoterapije, socijalne psihijatrije, pa čak i iz filozofije. Međutim, mogla su se pronaći i teološka dela, kao i tekstovi o hrišćanstvu i drugim religijama, poput judaizma, budizma. Jerotić je bio dobitnik mnogih povelja i nagrada kako za naučni rad tako i za životno delo, a neke od njih su zahvalnica Matice srpske, nagrada Dositej Obradović, Orden Svetog Save, nagrade Isidora Sekulić i Laza Kostić.
Vladeta Jerotić ostaće upamćen po mnogim nagradama i velikom broju dela. Njegovo ime je za života bilo sinonim za stručnost iz mnogih oblasti. Kao lekar i književnik, ali i mnogo više od toga, Jerotić je bio rođeni Beograđanin, čovek koji je svojim mudrim mislima mnoge inspirisao.
TEKST: JELENA RADOVANOVIĆ
Jelena smatra da je skromnost najveća vrlina. Inspiraciju pronalazi u muzici, slikarstvu i detektivskim romanima.
